اشاره: در اواخر قرن نوزدهم (۱۸۹۷)، گرترود بل گزیده‌ای از غزلیات حافظ (۴۳ غزل) را با عنوان اشعاری از دیوان حافظ به همراه مقدمه‌ای مستوفا و خواندنی و تعلیقاتی مفید و وافی به مقصود، خاصه برای خوانندۀ غربی، منتشر کرد. جملگی برآنند که این بهترین ترجمه‌ای است که تا کنون از غزلیات حافظ به انگلیسی صورت گرفته است و آن را هم‌سنگ ترجمۀ ادوارد فیتزجرالد از رباعیات خیام دانسته‌اند. به گفتۀ بل: «هیچ چیز برای روح آدمی دل‌آویزتر از آن نیست که در ننویی میان درختان چنار در باغی ایرانی دراز بکشد و اشعار حافظ را، به زبان پارسی، از کتابی با جلد چرمینِ منقش، که تازه از بازار خریده است، بخواند! صبح‌ها را در ایران این‌گونه سپری می‌کنم». این جستار نقدی است که فرانکلین لویس (مولوی‌پژوه برجستۀ معاصر آمریکایی) بر بازچاپ ترجمۀ گرترود بل با عنوان غزلیاتی از دیوان حافظ (بتسدا: کتاب‌های ایرانی، ۱۹۹۵)، نوشته است.