گلی امامی: گفت‌وگویی که در پی می‌آید، صحبتی است که آقای شاهرخ گلستان نزدیک به چهارده پانزده سال پیش (شاید هم بیشتر، این قافلهٔ عمر چنان سریع می‌گذرد که حساب از دست آدم درمی‌رود) در سفری که به انگلستان داشتیم با ما انجام داد. آنچه در مورد این گفت‌وگو لازم به تذکر است اینکه، زمانی که پس‌از رفتن کریم امامی تصمیم داشتم یادنامه‌ای برای او منتشر کنم، آقای گلستان متن پیاده‌شدهٔ کامل نوار را برای من فرستادند. گردآوری مطالب آن کتاب همان‌طور که در مطلع این یادنامه اشاره کرده‌ام میسر نشد. این متن در بایگانی ماند. به درخواست علیرضا اکبری تصمیم گرفتیم به‌عنوان تنها مطلب شخصی در مورد کریم امامی آن را چاپ کنیم. در بازخوانی متن متوجه چند مشکل شدم. اول آنکه مطلب بسیار خودمانی و محاوره‌ای بیان شده، در نتیجه یکدست نیست و حتماً شخص امامی با آن وسواس و کمال‌گرایی‌اش تحت هیچ شرایطی حاضر نمی‌شد آن را به این شکل انتشار بدهد هرچند لحن محاوره‌ای گفت‌وگو حتی‌الامکان در بازخوانی تعدیل شده.