شادروان کریم امامی (شیراز ۱۳۰۹ – تهران ۱۳۸۴ ش) از فرهیختگان، فرهنگ پروران و فرهنگ نگاران برجسته و اثرگذار عصر جدید است، که بیش از نیم قرن از زندگانی پربار و برکت خود را وقف کوششهای علمی کرد.
دانشنامه دانش گستر او را چنین معرفی کرده است: «مترجم، فرهنگ نویس، ویراستار، کارشناس هنری و منتقد ایرانی. از پیشگامان نقد علمی در ایران و برنده لوح سپاس ………. آنچه در این معرفی به آن اشاره نشده مدیریت نشر است. اگرچه در ادامه همان مقاله یک ستونی چنین آمده است:

… وی از ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ نویسنده و مترجم نشریه انگلیسی زبان کیهان نشنال و از ۱۳۴۷ نیز با عنوان سرویراستار همکاری خود را با انتشارات فرانکلین آغاز کرد که این همکاری تا ۱۳۵۳ ادامه یافت. از این سال نیز تا ۱۳۵۷ به عنوان مدیر عامل انتشارات سروش فعالیت کرد. او در سال ۱۳۶۰ انتشاراتی و کتاب فروشی سروش را به کار انداخت که به سبب حضور این مترجم و کتاب شناس و ویراستار صاحبنظر، این کتاب فروشی پاتوق دوستداران کتاب و اهل فرهنگ و نظر شد. او و همسرش گلی امامی برای نخستین بار در چند دهه اخير، نشر و نشریه ای به نام «زمينه» را راه اندازی کردند که به صورت دو هفتگیمنتشر می شد و تا سال ۱۳۷۹ منتشر شد.