بررسی مقدمه‌هایی که برای این شماره  انتخاب شده‌اند، نکتهٔ جالبی را نشان می‌دهد و آن تغییر نگرش مترجمان به ترجمه و چرخش توجه آنها از خواننده به نویسنده است. هرچه از مترجمان اواخر قاجار و پهلوی اول، دور و به مترجمان پهلوی دوم و بعداز انقلاب، نزدیک می‌شویم توجه مترجمان به ضرورت درک متن توسط خواننده کمتر و توجه به «دقت»، «وفاداری» و «حفظ سبک نویسنده» بیشتر می‌شود. در واقع، گفتمان ترجمه به‌تدریج عوض می‌شود و در این گفتمان جدید خواننده جای خود را به نویسنده و شیوهٔ بیان آشنا در فارسی جای خود را به شیوهٔ بیان نویسنده می‌دهد. مقدمه‌هایی که در اینجا به‌ترتیب تاریخ انتشار نقل می‌شوند این سیر تدریجی تغییر گفتمان را نشان می‌دهند.