ترجمه‌های آقای نجفی را با اصلشان مقایسه کرده‌ام و استفاده کرده‌ام. نجفی خیلی به زبان فرانسه و فارسی مسلط است ولی — این سلیقهٔ من است، ممکن است غلط باشد — وقتی ترجمهٔ ایشان را می‌خوانید می‌فهمید ترجمه است. بعضی‌ها می‌گویند خوب باید این‌طور باشد. آدم باید بفهمد که این زبان یک نویسندهٔ ایرانی نیست. من فکر می‌کنم ترجمه باید طوری باشد که فرض کنید اگر نویسندهٔ ایرانی بود آن‌طور می‌نوشت…. البته ترجمه باید دقیق باشد، ولی باید روح زبان فارسی در آن جاری باشد. استفاده از زبان فارسی نباید طوری باشد که توی ذوق بزند و به فضای داستان لطمه وارد کند. مرحوم شاملو خیلی اصرار داشت که این کار را بکند. او این کار را به مکالمه‌ها محدود نمی‌کرد؛ در توصیفات هم اصطلاحلات عامیانه به کار می‌برد. من نمی‌پسندم.

سروش حبیبی