«اول سازمانی که نفوذ آمریکا را شناساند و درباره‌اش هشدار داد حزب تودۀ ایران بود. قبل‌از آن، در جامعۀ سیاسی ایران چنین ندایی حتی مطرح نبود […] یکی از شعارهای اصلی‌ای که می‌دادیم و می‌نوشتیم این بود: Yankee, go home […] به‌واقع حزب، اول سازمانی بود که خطر آمریکا را گوشزد کرد و به عقیدۀ من از کارهای درخشان حزب یکی همین بود.»

این سخن احمد سمیعی(گیلانی) است که در کتاب تازه‌چاپ زندگانی و خاطرات سیاسی در گفت‌وگو با سایه اقتصادی‌نیا بر زبان آورده است. این سخن، به آن مفتخر باشیم یا نه، واقعیتی غیرقابل انکار است و به قول کاوه بیات هنوز هم گرفتار تبعات این کار «درخشان» هستیم! اما یکی از عجیب‌ترین نمونه‌هایی که در تأیید سخنان سمیعی می‌شود مثال زد، ترجمه‌های ادبی است که توده‌ای‌های جوان در اواخر دهۀ ۱۳۲۰، یعنی همان سال‌هایی که سمیعی در گفت‌وگویش مرور کرده، از داستان‌های جان اشتین‌بک داشته‌اند: ترجمه‌هایی ضد آمریکایی از نویسنده‌ای آمریکایی!