بوطیقا (فن شعر)، اثر ارسطو، سهم  زیادی در تثبیت مفهوم کلیدی میمسیس در فرهنگ اسلامی داشت. اما تفاوت‌‏های فرهنگی‌اجتماعی و این حقیقت که متن یونانی به واسطۀ سریانی و به شیوه‏ای جسته‏‌گریخته به مسلمانان رسید، موجب شد که ویراست عربی بوطیقا تفاوت‏‌های شایان توجهی با اصل داشته باشد. درنتیجه، آنان از بوطیقا درس‏‌های عمیقی را که اروپاییانِ عصر رنسانس از آن در زمینۀ زیبایی‏‌شناسی و نظریۀ هنر آموختند برنگرفتند. ترجمه‌‏های عربی بوطیقا (فن شعر) با تقلیل محتوای آن به شعر و حذف هر مطلب دیگری مربوط به تراژدی (و کمدی) آغاز شد. این شیوۀ کاستن از محتوای بوطیقا ناشی از بی‌‏خبری فرهنگ عربی‌اسلامیِ آن روزگار از فرهنگ یونانی بود و، از آن مهم‌‏تر، از بی‌‏اعتنایی عالمان مسلمان به هنرهای نمایشی، که در آن زمان، در حیات فرهنگی مسلمانان حضور بارزی نداشتند، نشئت می‏‌گرفت. همچنین باید به خاطر داشت که شروح بوطیقا در پی آن بودند که مطالبِ آن را با تفکر اسلامی سنتی سازش دهند، نه آنکه فرهنگ هلنی را از منظری ادب‏‌شناختی بررسی کنند. در نوشتار حاضر، کوشش شده است تا با مرور مختصر نقش فرهنگ عربی‌اسلامی در دگرگونگی مفاهیم در نخستین ترجمه‌‏های عربی بوطیقای ارسطو، به تأثیرهای احتمالی این دگرگونگی در تلقی عالمان مسلمان از هنر اشاره شود.