در ترجمهٔ شعر، مترجم ممکن است وسوسه شود که

• چیزی به کلام شاعر بیفزاید یا از آن کم کند تا متن روشن‌تر، زیباتر یا آشناتر شود.
• برخی ویژگی‌های صوری شعر یا صناعات ادبی را که در شعر به کار رفته و نوعاً در ترجمهٔ شعر از دست می‌روند حفظ کند و با این کار به تکلّف بیفتد یا معنی را مخدوش کند.

براین اساس، مهم‌ترین چالش‌هایی که مترجم شعر با آنها روبه‌روست عبارت است از:

• شعر خواننده را به تفسیر خود دعوت می‌کند؛ ترجمهٔ شعر هم باید به اندازهٔ اصل شعر موجز و تفسیر‌پذیر باشد و همچون اصل شعر، فرصتی برای مشارکت خواننده در تفسیر شعر باقی بگذارد.
• در ترجمهٔ شعر، انتقال معنی اولویت دارد ولی مترجم علی‌رغم قبول این اولویت و محدودیت، مجالی برای خلاقیت زبانی دارد، چون زبان ترجمۀ شعر باید این حس را به خواننده منتقل کند که دارد شعر می‌خواند.