به بهانۀ انتشار ترجمۀ مقاله‌ای از آقای آریا فانی (فانی، ۲۰۲۰) با عنوان «افسون ترجمه‌ناپذیری؛ شفیعی کدکنی و ترجمۀ شعر فارسی» که در دو بخش در شمارۀ ۷۱ و شمارۀ حاضر مترجم به چاپ رسیده است (فانی، ۱۳۹۹الف و ب)، ذکر نکاتی چند در باب این مقاله حائز اهمیت به نظر می‌رسد. ازآنجایی‌که آقای فانی در انتهای مقالۀ خود، جستار شفیعی کدکنی با عنوان «در ترجمه‌ناپذیری شعر» (شفیعی کدکنی، ۱۳۸۱) را نیز ترجمه کرده‌اند، پیش‌از ورود به بحث اصلی، بررسی این ترجمه از این نظر که خوانش ایشان را از مقالۀ شفیعی کدکنی به‌خوبی نشان می‌دهد می‌تواند راهگشا باشد: …