دستور خط فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در سال ۱۳۸۰ منتشر شد. این شیوه‌نامه محصول هم‌فکری چندین تن از زبده‌ترین ادیبان و زبانشناسان زمانۀ ماست و از پی برگزاری جلسات متعددی مدون شده که از سال ۱۳۷۲، طی چندین سال، متداوماً تشکیل می‌شده است. استقبال از این کتاب و ضرورت مراجعه به آن سبب شد فرهنگستان در سال۱۳۸۴ با استفاده از آرای رسیده و آخرین نظریات اعضای شورا در آن تجدیدنظر کند و ویرایش جدیدی از آن به دست دهد. آنچه امروز در سایت فرهنگستان زبان و ادب فارسی به رایگان در دسترس است حاصل‌جمع آخرین هم‌فکری‌ها و رایزنی‌های برخی از برجسته‌ترین ادبا، سخت‌گیرترین زبانشناسان، و عالم‌ترین صاحب‌نظران روزگار ماست. تنها نگاهی به سیاهۀ نام‌هایی که در کمیسیون تدوین دستور خط فارسی، خواه مداوم یا گاه‌به‌گاه، خواه از راه دور یا حضوری، خواه کم یا زیاد، نقش داشته‌اند کافی است تا خاطر هر آن کسی که خود را دوستدار خط و زبان فارسی می‌داند تا حدودی آسوده باشد: احمد سمیعی گیلانی، ابوالحسن نجفی، محمدرضا باطنی، احمد تفضلی، علی‌محمد حق‌شناس، جعفر شعار، احمد آرام، علی‌اشرف صادقی، بهمن سرکاراتی، مصطفی مقربی، جواد حدیدی، فتح‌الله مجتبایی و…. بدیهی است که آنچه سرانجام با عنوان دستور خط فارسی منتشر شده، «برآیند» آرای این صاحب‌نظران است و بر سر جزئیات رسم‌الخط همچنان چه بسا اختلاف‌سلیقه و مشرب میان همین استادان وجود دارد، اما نگرانی از خطر بروز تشتت و لزوم یکدست‌سازی و قانونمندکردن شیوۀ خط فارسی سبب شده همگی بر سر این راه میانه توافق کنند.