کارگاه ویرایش (۱)؛ در باب علائم سجاوندی
- منتشر شده در 5 دسامبر 2014 |
خوش به حال ویراستارانی که سَروکارشان با آثاری است که وقت ویرایش فقط از آنها لذت میبرند و به خود میبالند که شایستهٔ بازبینی و اصلاح چنین کارهایی بودهاند! متأسفانه از این ویراستارانِ خوشاقبال کم دیدهام و بیشتر آنها را گلایهمند و نالان یافتهام. آیا ممکن است کار مترجمی آنقدر پاکیزه و منقح باشد که اصلاً نیازی به ویرایش نداشته باشد؟ یادم است در جلسهای آقای کوثری میگفتند حتی بهترین مترجمان هم بهتر است کارشان را برای بازبینی به ویراستاری دقیق و باسواد بسپارند زیرا همیشه امکان سهو و لغزش هست؛ بااینحال، فکر میکنم شاید بشود مترجمان آنقدر دقیق و عالمانه کار کنند که وظیفهٔ ویراستار منحصر به همان اصلاح سهوهای احتمالی شود.
تصمیم گرفتیم بخشی دربارهٔ ویراستاری به مجله اضافه شود به این امید که کمکی باشد برای کاستن خطاهای ویرایشی در ترجمه. نظر و پیشنهادهای شما بیتردید راهگشا و روشنگر خواهد بود و مشتاقانه در انتظارش هستیم. امیدواریم این بخش جدید، جایگاه مناسب خود را با کمک و همراهی مخاطبان محترم و فرهیختهاش پیدا کند. برای شروع، به سراغ سه نفر از مترجمان و ویراستاران رفتیم و از آنها خواستیم به پرسشی در باب ویرایش ترجمه پاسخ بدهند. مسئلهٔ مطرح در این پرسش شاید برای بسیاری از مترجمان یا ویراستاران آشنا باشد، اما کمتر بدان پرداختهاند.
دیدگاهتان را بنویسید