گفتیم که در این روزها ترجمه اشعار مولانا جلال الدين محمد بلخی ارومی در کشور پهناور امریکا خوانندگان بسیار یافته و نام او را که در آن دیار Rumi است زبانزد خاص و عام ساخته است، و در واقع مولانا بعد از خیام دو مین شاعر ایرانی است که موفق می شود پوسته زبان فارسی را بشکند و به عرصه زبانهای بزرگ جهانی پا بگذارد. مشکل دیگران، شاعران و نویسندگان ایرانی دیگر. که همچنان در حاشیه مانده اند این نیست که آثارشان به انگلیسی و زبانهای دیگر برگردانده نمی شود. در حقیقت بسیاری از آثار بزرگان ادب ما، از فردوسی گرفته تا سعدی و حافظ، و نیز مهم ترین آثار معاصران صاحب نام از صادق هدایت گرفته تا فروغ فرخزاد و سپهری، در سالهای اخیر به سعی ایران شناسان و دانشجویان زبان فارسی به انگلیسی و بعضی زبانهای دیگر ترجمه شده اند، ولی بیشتر این ترجمه ها مهجور مانده اند و کمتر خواننده ای به سراغ آنها می رود.