خزاعی‌فر: آقای گلکار از اینکه پذیرفتید با مترجم گفت ‌وگو کنید تشکر می‌کنم. شما دورهٔ کارشناسی زبان روسی را در دانشگاه تهران و دورۀ کارشناسی ارشد و دکتری ادبیات روسی را در دانشگاه ملی تاراس شفچینکو در کی‌یف گذرانده‌اید. چه شد که این رشتهٔ کم‌رهرو را انتخاب کردید؟ چه زمینه‌های فکری و ذوقی از قبل از این رشته در شما وجود داشت؟

گلکار: راستش، مثل همۀ اتفاق‌های دیگر زندگی، مجموعه‌ای از عوامل باعث چنین تصمیمی شد: قبول نشدن در رشتۀ مهندسی صنایع موردعلاقه‌ام در کنکور، خواندن جنایت و مکافات در سال‌های دبیرستان، مادربزرگ مهاجری که فقط وقتی می‌خواست حرف محرمانه‌ای به خواهر و برادرهایش بزند یکباره زبانش به روسی تغییر می‌کرد، خواندن کتاب‌هایی از نویسندگان ادبیات کودک شوروی که انتشارات «پروگرس» و «رادوگا» و «میر» منتشر می‌کردند، تأثیر شگفت‌انگیز خانم دکتر منور جزنی در گروه زبان روسی دانشکدۀ زبان‌های خارجی دانشگاه تهران در آخرین روزهای انتخاب رشتۀ دانشگاهی، رفت‌وآمد مترجمانی مانند مرحوم محمد قاضی یا کاوه دهگان به خانه‌مان و احتمالاً خیلی عوامل دیگر و البته علاقه‌ام به دنبال کردن چیزهای عجیب و غریبی که معمولاً اکثریت به دنبالشان نمی‌روند (به عبارتی، «بین پیغمبرها جرجیس انتخاب کردن»). فکر می‌کنم همین عامل آخر بود که باعث شد به‌جای زبان‌های انگلیسی و آلمانی و فرانسوی بروم سراغ روسی. انتخاب بعدی‌ام در برگۀ انتخاب رشته زبان ژاپنی بود!