مقدمه‌های مترجمان (۴)
- منتشر شده در 17 جولای 2025 |
شیطان و خدا؛ نمایشنامه در سه پرده و یازده مجلس
نویسنده: ژان پل سارتر
مترجم: ابوالحسن نجفی
ناشر: انتشارات نیل، ۱۳۵۱، چ۳
در مقدمهٔ این ترجمه، ابوالحسن نجفی بین زبان نمایشنامه به‌عنوان اثری ادبی و زبان نمایشنامه برای اجرا تمایز قائل شده است. او به باور عمومی مخاطبان ایرانی اشاره کرده است که ظاهراً انتظار داشته‌اند زبان نمایشنامه زبانی محاوره‌ای و عامیانه باشد. بی‌تردید این باور ریشه در ترجمهٔ نمایشنامه‌ها در زمان قاجار دارد که عموماً نمایشنامه‌ها برای اجرا ترجمه می‌شده‌اند. میرزاجعفر قراجه‌داغی از اولین مترجمان نمایشنامه در دوران قاجار بود که به استفاده از زبان گفتاری در ترجمهٔ نمایشنامه آشکارا اشاره کرده و مفصلاً این شیوه را در مقدمهٔ ترجمهٔ آثار فتحعلی آخوندزاده از زبان ترکی به فارسی توضیح داده است (نک: مقدمهٔ مترجمان (۱)، مترجم ۸۶). ابوالحسن نجفی در این مقدمه می‌گوید کوشیده میان انتظارات خوانندگان و کارکرد ادبی متن تعادل برقرار کند:
دیدگاهتان را بنویسید