همۀ ما با عبارت «حفظ سبک نویسنده» آشناییم. سال‌هاست که مترجمان در گفت‌وگوها یا در مقدمۀ ترجمه‌‎هایشان این عبارت را به کار می‌برند و با توسل به این عبارت ترجمۀ خود را موجّه نشان می‌دهند. البته حفظ سبک نویسنده هدف مشروع ترجمه است، ولی مشکل اینجاست که در این عبارت منظور از سبک معلوم نیست و هرکس سبک را از ظنّ خود تعریف می‌کند. ولی مشکل مهم‌تر این است که آیا سبک قابل انتقال هست یا نیست و اگر هست چگونه باید آن را منتقل کرد. این دو نکته باعث شد که من سه مقاله دربارۀ سبک و نحوۀ بازآفرینی آن (در شماره های ۶۳ تا ۶۵ مترجم) بنویسم و از نوعی مغالطه درباب سبک پرده بردارم. بنابراین آن حرف‌ها را در اینجا تکرار نمی‌‌کنم و خوانندگان علاقه‌مند را به آن بحث ارجاع می‌دهم.