می‌گویند بهترین تعریف آن است که از زبان عالمی بیان شود، اما در عالم ترجمه زیاد برنمی‌خوریم به موردی که مترجمی از مترجمی دیگر تعریف کرده باشد. در مطلب زیر که از مجلهٔ دنیای سخن (شمارۀ ۷۷، دی و بهمن ۱۳۷۶) گرفته شده، نجف دریابندری دربارۀ محمد قاضی و ترجمۀ او از جزیره پنگوئن‌ها اثر آناتول فرانس صحبت می‌کند. دریابندری قاضی را «دارندهٔ یک قریحۀ استثنایی در نثر فارسی» وصف می‌کند و در جایی دیگر می‌گوید قاضی به‌دلیل کیفیت ترجمه‌اش از این کتاب، آناتول فرانس را نجات داد چون پیش از آن آن‌قدر ترجمه‌های بد از آناتول فرانس به بازار آمده بود که دیگر هیچ ناشری علاقه نداشت دیگر از او چیزی چاپ کند. در اینجا نخست سخن دریابندری را کامل نقل می‌کنیم و بعد بخشی از ترجمۀ قاضی از این کتاب را می‌آوریم تا معلوم شود چه چیز در این نثر هست که موجب تحیّر دریابندری شده است.