پیران پیرایشگر واژه‌پرداز (۲)

در قسمت دوم از کارگاه ویرایش جمله‌هایی از کتاب علم‌الجمال و جمال در ادب فارسی نوشتهٔ دکتر سیمین دانشور با ویرایش استاد احمد سمیعی گیلانی نقل می‌شود.

از عادت‌ها و اخلاق بسیار درس‌آموز استاد سمیعی گیلانی، شیوهٔ مطالعه و دقت او در خواندن بود. هر کتاب یا نوشته‌ای که به قصد خواندن به دست می‌گرفت، در حواشی و ذیل صفحات، با نهایت حوصله و نکته‌بینی، آراء یا قضاوت خود را با خطی بسیار ریز و زیبا می‌نوشت، جملات و عبارات نظر‌گیر را با مداد فسفری رنگی می‌کرد یا در بعضی جمله‌های کتاب دست می‌برد و با ویرایش ادبی و محتوایی، از نادرستی‌ها و لغزش‌ها و ابهام‌های متن می‌کاست و آن را می‌پیراست. عادت همیشگی او در مطالعهٔ آثاری که با شوق سراغ آنها می‌رفت این‌گونه بود. با بررسی حواشی‌نگاری‌ها و رنگین‌جمله‌ها در صفحات آثاری که استاد سمیعی خوانده است می‌توان به مقبولیت و اعتبار چنین کتاب‌هایی در نظر و نزد استاد نیز پی برد. در بعضی کتاب‌ها، صفحات حاشیه‌نویسی و رنگین‌شده انگشت‌شمار و در برخی کتاب‌ها، از آغاز تا پایان، تقریباً بیشتر صفحات حاشیه‌نویسی و رنگی شده است. کتاب علم‌الجمال و جمال در ادب فارسی، اثر دکتر سیمین دانشور (با بازنگری و تدوین دکتر مسعود جعفری)، از زمرهٔ آثاری است که استاد سمیعی از آغاز تا پایان آن را به‌دقت مطالعه کرده و در حواشی آن یادداشت نوشته و بعضی جمله‌های آن را نیز ویرایش کرده است.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *