در دورۀ پهلوی دوم، یکی از مهم‌ترین اتفاقات در عرصۀ ویرایش تأسیس مؤسسهٔ فرانکلین بود. دربارۀ این مؤسسه سخن بسیار گفته شده، ازجمله بسیاری فرانکلین را آغازگر ویرایش به سبک جدید دانسته‌اند، اما در مورد سرپرست بخش ویرایش این مؤسسه، یعنی کریم امامی، و نقش او در این حرکت جدید کمتر صحبت شده است. آنچه مسلم است این است که مدیر خوش‌ذوق فرانکلین آقای صنعتی‌زاده می‌خواسته ترجمه‌هایی باکیفیت و براساس شیوه‌ها و معیارهای ناشران غربی تولید کند، و برای این کار طبعاً، قبل‌از هرچیز، باید اطمینان حاصل می‌کرد که ترجمه‌ها مطابق با متن اصلی باشند و لذا می‌بایست بخشی با عنوان ویرایش (تطبیقی) در فرانکلین ایجاد می‌کرد.