تراژدی اتللوی مغربی اقتباس‌شده از داستانی ایتالیایی است به نام اکاتومیتی (دزد دریای ونیز) اثر جووان باتیستا جرالدی معروف به سینسیو (۱۵۰۴-۱۵۷۳). این داستان کوتاه را ویلیام شکسپیر (۱۵۶۴-۱۶۱۶م) حوالی ۱۶۰۴م به نمایشنامه‌ای عاشقانه تبدیل کرد که در همان سال‌ها اجرا و پس از درگذشت شکسپیر در ۱۶۲۲م چاپ و منتشر شد.

نزدیک به سیصد سال باید می‌گذشت تا این نمایشنامه به نام داستان غم‌انگیز اتللوی مغربی در وندیک با قلم روان ابوالقاسم‌خان‌ قرا‌گوزلو همدانی ملقب به ناصرالملک، آن هم در پاریس به فارسی درآید. ناصرالملک از رجال مشهور دورۀ قاجار و از نخستین ایرانیان تحصیل‌کرده در دانشگاه آکسفورد بود که مشاغل بسیار مهم و حساس سیاسی نیز بر عهده داشت. او در ۱۳۲۵ق از طرف محمدعلی‌شاه مأمور تشکیل کابینه شد و بعد از دو ماه استعفا کرد و چون مورد غضب شاه قرار گرفت، با وساطت سفارت انگلیس آزاد شد و به اروپا عزیمت نمود. او در ۱۳۲۸ق نیابت سلطنت را بر عهده گرفت و بعد از تاج‌گذاری احمدشاه دوباره رهسپار اروپا شد. در همین دورانِ اقامت در اروپا بود که دست‌به‌قلم شد و اتللو را ترجمه کرد.