دربارهٔ مجموعهٔ داستان‌های خارجی نشر چشمه
ترجمه، بازار آشفته‌ای دارد این روزها. جدا از بحث معضلات عدم پایبندی به قانون کپی‌رایت، مشکلات پیش‌روی مترجمان و مخاطبان ادبیاتِ غیرفارسی کم نیستند. از تعدد ترجمه‌های یک اثر بگیرید تا فارسی‌هایی که حتی بدیهی‌ترین اصول نگارشی را رعایت نمی‌کنند. اینکه مطلب با مشکلات ترجمه شروع می‌شود، پیرو درخواست مترجم برای توضیح دربارهٔ «نحوهٔ گزینش آثار» در نشر چشمه در این مقاله است و این سؤال که چه ترجمه‌هایی به استاندارد انتشار نزدیک‌تراند.
مهم‌ترین نکتهٔ تأثیرگذار در تأیید آثار برای انتشار، فارسیِ روان آن است. بدیهی است که برای انتخاب یک اثر اول باید بشود آن را فهمید. بارها پیش آمده که اثری ارزشمند از نویسنده‌ای صاحب‌نام ترجمه شده و شور و اشتیاق برای خواندنش کم نبوده، اما متأسفانه مخاطب را از همان صفحهٔ اول پس زده و گاه حتی این ترجمهٔ بد باعث شده نویسنده از چشم خواننده بیفتد و خواننده باقی آثارش را هم نخواند.