درباره «دو قدم این ور خط» نوشته احمد پوری
نخستین رمان احمد پوری را باید در زمینه باقی کارهای او، علی الخصوص ترجمه هایش خواند، و همچنین در زمینه تجربۀ زیستۀ نسلی از نویسندگان که کوشیدند هر دو جهان شرق و غرب را به نوعی در خود هضم کنند، تجربه ای که تا عصر ما و نسل ما نیز ادامه دارد. آن آدمهای دوفرهنگی، که اکثریت نسل های زیر چهل سال نویسنده و شاعر فارسی زبان را تشکیل می دهد (به این دلیل ساده که در این نسل اغلب آنان زبان خارجی میدانند) در نسل احمد پوری انگشت شماراند. به همین جهت پوری به عنوان نماینده ای از این نسل که درگیری مستقیم با جهان غرب دارد، به عنوان رمان نویس تا حدی استثنایی به نظر می رسد.

کمی به عقب برگردیم: به دو نسل از نویسندگان و شاعران ما، هدایت، نیما، شاملو،رویایی، سپانلو، ساعدی، صادقی، چوبک، همه آنان که نیمه ی نخست این قرن شمسی اوج دوران فعالیت ادبی شان را تجربه کردند.