تفاوت آشکاری میان ترجمه نوشتاری و ترجمه دیداری شنیداری وجود دارد و این به دلیل تفاوت در ماهیت برگردان متن از نوع نوشتاری و برگردان گفتار به انضمام تصویر می باشد. ترجمه دیداری شنیداری نوعی از ترجمه است که در آن متن، تصویر و صدا همزمان، در روند ترجمه گفتارها دخیل هستند. در بسیاری از متون مرجع برای ترجمه محصولات دیداری۔۔ شنیداری از اصطلاح «ترجمه فیلم» استفاده شده که صرفا در بر گیرنده ترجمه فیلم های بلند سینمایی است در حالی که ترجمه دیداری شنیداری طیف وسیعی از ترجمه انواع برنامه های رادیویی، تلویزیونی و حتی وب سایت ها را در بر می گیرد. این نوع ترجمه خود به دو گونه دوبله و زیر نویسی صورت می پذیرد. دوبله ترجمه گفتار به گفتار بوده و زیر نویسی ترجمه گفتار در قالب نوشتار است. که به تصویر اصلی افزوده می شود. زیر نویسی قدمتی بیش از دوبله دارد. دوبله از زمان پیدایش صدا در سینما (۱۹۲۷) مورد توجه قرار گرفت در حالیکه زیر نویسی و گونه ابتدایی آن « میان نویسی» بسیار پیش از صداگذاری بر فیلم ها مورد استفاده قرار می گرفت، مثلا فیلم های صامت چارلی چاپلین که با میان نویس نمایش داده می شد