مدیا کاشیگر: ما در بطن یک نهضت ترجمه قرار داریم
ایران در شمار معدود کشورهای جهان است که در آن، نام مترجم در کنار نام مؤلف روی جلد کتاب چاپ می شود. چرا؟ آیا به خاطر سنتی است که در غرب منسوخ شده و در این جا هم چنان پابرجاست؟ آیا به خاطر وضعیت خاص مترجم است و این که اصلا ترجمه در ایران، کارکردی ویژه و بنابر این مترجم نیز کاری ویژه و خاص دارد؟
ایران همچنین یکی از معدود کشورهای جهان است که ترجمه در آن سهمی چشم نا پوشیدنی در کل حجم توليد ادبی دارد. برای نمونه، اگر در غرب ترجمه متقابل ادبی میان پنج زبان اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی، پرتغالی و فرانسوی بسیار فعال و در مجموع متعادل است، همین حرف برای رابطه متقابل هر یک از این پنج زبان و زبان انگلیسی امریکایی مصداق ندارد. اگر اروپای قاره یی ادبیات خصوصا امریکایی را به شدت ترجمه می کند. عکس قضیه صادق نیست و کم تر ممکن است اثری ادبی از اروپای قاره یی بدون همراهی دو ناشر در دو سوی اقیانوس اطلس، یکی در انگلستان و یکی در امریکا، به انگلیسی امریکایی ترجمه شود. و در هیج کتاب فروشی هیج کشور غربی، سهم نسبی تعداد عنوان های خارجی، یعنی ترجمه شده، در میان کا عنوان های ارائه شده به اندازه ایران نیست. اگر چه عدد مطلق عنوان های ترجمه شده چندین برابر این جاست