کامران جمالی دفتری دارد به نام «جادوی شعر در کلام نهفته است». کامران در بخش نخست این دفتر در صفحاتی محدود در باب ترجمهٔ شعر به زبان فارسی بحث می‌کند و جان کلامش اینکه: «شرط لازم برای ترجمهٔ شعر موسیقایی، حفظ موسیقی شعر است تا حد ممکن و حفظ موسیقی شعر نیز در زبان فارسی امکان‌پذیر نیست مگر به یاری شناخت تقریباً آکادمیک اوزان عروضی.» (صفحهٔ ۱۴) در جای دیگری کامران از پاول سلان، شاعر آلمانی‌زبان معاصر سخن به میان می‌آورد که گویا از هفت زبان مختلف شعر به آلمانی ترجمه می‌کند و «با دقت، موشکافی، سخت‌کوشی و اشراف بر محتوای شعر می‌کوشد این سروده‌ها را تا حد ممکن شکل باخته (= دفرمه) عرضه نکند.» درضمن «بیشتر سروده‌هایی که توسط پاول سلان به آلمانی برگردانده شده است در اصل موزون و مقفی هستند و او نیز این سروده‌ها را با قافیه و وزن به زبان آلمانی بازسرایی کرده است.» (صفحهٔ ۱۲) به عقیدهٔ کامران شعر منظوم باید حتی‌المقدور منظوم ترجمه شود و مترجم چنین اشعاری باید خود شاعر باشد. به‌ گمان او اگر بخواهیم شعری را منظوم ترجمه کنیم احتمالاً به‌ناچار محتوای آن هفت-هشت درصد تغییر خواهد کرد و این مقدار تغییر ازنظرِ او درخور اغماض است، چراکه مترجمی که خود شاعر است «می‌داند کدام تغییرات در منظور شاعر خلل ایجاد می‌کند و کدام نمی‌کند.» (صفحهٔ ۱۹)