کنش متقابل
این اصطلاح را برابر «interaction» گذاشته‌اند. معادل‌های «تعامل»، «اندر کنش» و «کنش و واکنش» نیز برای آن گذاشته‌اند. مخالفان «کنش متقابل» می‌گویند این اصطلاح به‌صورت صفتی این کلمه راه نمی‌برد؛ به عبارت دیگر، به کمک این اصطلاح نمی‌توان برای «interactive» معادل ساخت.
به‌این‌ترتیب، اگر ما با عبارت «interactive processes» مواجه شویم، باید آن را «فرایندهای کنش متقابلی» ترجمه کنیم، که ترکیب مناسبی نیست. «تعامل» این مسئله را ندارد، اما فارسی‌گرایان آن را خوش ندارند.
طرفداران «اندر کنش» این کلمه را برای رویارویی با این مشکل ساخته‌اند زیرا به‌راحتی می‌توان آن را به «اندر کنشی» تبدیل کرد که صفت است.
اینکه در معادل‌سازی باید دقت شود که اصطلاح ساخته‌شده توانایی چرخش در حالت‌های صرفی گوناگون را داشته باشد نکتهٔ درستی است و باید تا جایی که امکان دارد، آن را رعایت کرد. باوجوداین، به این نکته نیز باید اندیشید که چرا ما در گذشته، و همچنین در حال حاضر، برای استفاده از صورت‌های صفتی کلماتی نظیر «گفت‌وگو»، «شست‌و شو»، «دادوستد»، «رفت‌وآمد» و «زدوخورد»، که همه نوعی فعالیت دو طرفه و متقابل‌اند، دچار مضیقه نشده‌ایم.

براساس الگوی بالا، «کردوکن» نیز می‌توان داشت.