تأثیر کلی خانلری در فرهنگ معاصر ایران غیرقابل انکار است. او در عرصه‌های مختلف ادبی، تدریس در دانشگاه، تصحیح متون کهن فارسی، پژوهش، نشر ، شعر، تحقیق با نگرش نوین در دستور زبان و عروض فارسی، تاریخ زبان فارسی و هدایت مجلهٔ وزینی چون سخن به مدت سی و دو سال (بیست و شش دوره) مقام خاص دارد.
در این میان جایگاه او در ترجمه تحت‌الشعاع سایر فعالیت‌هایش قرار گرفته و کمتر به آن پرداخته شده است. خانلری بیش از هم‌عصران خود دغدغهٔ زبان فارسی داشت. او باورمند به فرّ و شکوه گذشتهٔ زبان فارسی اما نگران از وضعیت کنونی آن، مجموعه‌ای از مقالات خود را به پاسداشت و ارائهٔ رهنمون در شیوهٔ به کارگیری درست زبان اختصاص داد.