مطالعهٔ ادبیات مترجم لذتی است که برخی بیهوده بر آن چهره در هم می‌کشند. ناب‌گرایان شاید بر این نکته اصرار ورزند که باید همواره متون ادبی را به زبان اصلی خواند و ما هم می‌دانیم که این سخن از دید آرمانی، سخنی است بجا. بااین‌همه این توصیهٔ آرمان‌گرایانه حتی برای خود ناب‌گرایان هم کاملاً تحقق‌ناپذیر است؛ چراکه هیچ‌کس در طول زندگی‌اش نمی‌تواند تمامی زبان‌هایی را فرا گیرد که مشتاق خواندن ادبیات آن‌هاست. هرچقدر هم سرعت زبان‌آموزی ما زیاد باشد، باز ناگزیر از خواندن ادبیات مترجم هستیم و لذا باید از سرشت کاری که می‌کنیم آگاهی داشته باشیم؛ یعنی اگر می‌خواهیم اثری ادبی را به زبان ترجمه بخوانیم، باید بدانیم که چه انتظاری داشته باشیم. این مسئله‌ای است دشوار که نمی‌توان در محدودهٔ مقاله‌ای کوچک به آن پرداخت. آنچه در زیر می‌آید، دربَردارندهٔ برخی نکات عمدهٔ مسئله است. امید است که این نکات برای کسانی که می‌خواهند برای نخستین بار با ادبیات مترجم ارتباطی آگاهانه برقرار کنند سودمند افتد.