یادداشت‌های یک ویراستار (۶)

۱.  اِشغال‌ کردن

مصدر مرکب «اشغال‌ کردن» در لغتنامۀ دهخدا به معنی «متصرف شدن، شهر یا خانه‌ای را تصرف‌ کردن» آمده است. فرهنگ درست‌نویسی سخن معنای «اشغال‌ کردن» را با آوردن معاد‌ل‌های «در اختیار گرفته شدن یا به تصرف درآمدن و مختص کسی یا دولتی یا چیزی شدن» توسعی بیش از دهخدا بخشیده است. ابوالحسن نجفی نیز در غلط ننویسیم، با ذکر این نکته که اشغال به این معنی در عربی فصیح به‌ کار نرفته، استعمال آن را به معانی «تصرف‌ کردن و تسخیر کردن» جایز شمرده است.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *