نگاهی به یک ترجمهٔ فراموش‌شده! در نقد و ادب

سی و دومین شماره از مجموعهٔ آثار شادروان «دکتر علی شریعتی» اختصاص به مجموعهٔ مباحثی دارد ذیل عنوان کُلّی «هنر» در ۳۳۱ صفحه؛ «هنر در انتظار موعود»، «مذهب دری است و هنر پنجره‌ای»، «هنر، گریزی از آنچه هست» «در نقد و ادب»، «نمایشنامهٔ ظلم بر پایهٔ عدل»، «گزیده‌ای از اشعار» ازجمله عمده‌ترین مباحث این کتاب ۳۳۱ صفحه‌ای است. جالب‌ترین کار دفتر تدوین و تنظیم آثار، گنجاندن پایان‌نامهٔ دانشگاهی شادروان علی شریعتی در میان همین مجموعهٔ مباحث می‌باشد که ترجمهٔ کتابی است از «دکتر مُحمّد مِندور» منتقد و ادیب مصری به نام در نقد و ادب. اواخر دهۀ سی هنگامی که شادروان شریعتی دانشجوی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه مشهد بود، بنا به راهنمایی و توصیۀ استادش مرحوم دکتر علی‌اکبر مجیدی فیاض مأموریت می­‌یابد این کتاب را به فارسی ترجمه کند. قطع‌نظر از تأخیری که در انتشار ترجمه پیش می­‌آید، ازآن‌جایی‌که جامعۀ آن روزگار هنوز وسعت‌نظر لازم را در حوزۀ نقد ادبی کاملاً به‌ دست نیاورده بود، ترجمه چندان با استقبال مواجه نمی‌شود. اما آن‌هایی که امروز این کتاب را دیده و به ارزش و اهمیت محتوایی آن از هر نظر وقوف یافته‌­اند، خوب می‌دانند ترجمۀ شادروان علی شریعتی به‌لحاظ نحوۀ نگرش به موضوع و باریک‌ شدن در دریافت معانی چندپهلو و حفظ زیبایی­‌های نثر و تازگی و سادگی آن و الحاق پاره­‌ای توضیحات مبسوط و دقیق و ضروری، صرفاً ترجمه نیست، بلکه ترجمۀ آزاد است.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *