میان ماندن و رفتن: بررسی ترجمه‌ای از احمد شاملو

  • به قلم شهاب نادری‌مقدم
  • منتشر شده در 15 ژوئن 2017 |
  • دسته بندی موضوعی: نقد ترجمه

یکی از علایقم سیر در دنیای ترجمه است. بازخوانی و تطبیق متن مقصد با متن مبدأ و در گام بعدی قیاس ترجمه‌های موجود از یک متن، جهت نمایان‌کردن شباهت‌ها، تفاوت‌ها و گاهی هم تقلیدها در ترجمه.

دربارة ترجمه‌های احمد شاملو نقد‌ونقل بسیار است. عده‌ای ترجمه‌های شاملو را کاملاً رد می‌کنند، عده‌ای کاملاً تایید می‌کنند و عده‌ای هم که ظاهراً تعداد بیشتری هستند موضعی بینابینی دارند: پاره‌ای از ترجمه‌ها را صحیح و پاره‌ای را نادرست می‌دانند.

شاملو در کتاب همچون کوچه بی‌انتها شعرهایی از بیست و چهار شاعر را ترجمه کرده و در بخش پایانی کتاب زیر عنوان «ترانه‌های سرزمین آفتاب» به ترجمة چند تن از شاعران ژاپنی پرداخته است. اکتاویو پاز یکی از شاعرانی است که شاملو شعرهایی از او ترجمه کرده است. با نگاهی به متن مقصد و ترجمة واژه‌به‌واژة شعر، ترجمة شاملو را بررسی خواهیم کرد، باشد که مقدمه‌ای شود برای تمرین نقد ترجمه با منطق، دلیل، سند و تحلیل.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *