دانته در کتاب مهمانی گفته است که از هر گونه ترجمه ای نفرت دارد (سایرز، 1949)؛ با این حال، مترجمان زیادی کوشیده اند که شاه اثر او کمدی الهی را ترجمه کنند. این اثر متنی التقاطی از مسائل مذهبی (مجموعه ای از باورهای مذهبی مسيحی)، تمثیلی (اساطير يونان و روم  باستان)، تاریخی (مجموعه حوادث واقعی عصر دانته) و در نهایت، نقدی جامعه شناسانه به زبان شعر است. به عقیدۀ تی اس الیوت، آخرین اشعار بهشت در کمدی الهی زیباترین اشعاری است که تاکنون ‌سروده شده است (جیمز، 2013). در نتیجه، رسالت مترجم کمدی الهی خلق اثری است که نشان دهد چنین قضاوتی پر بیراه نبوده است. در این نوشتار، سیر تاریخی برگردان کمدی الهی دانته را به زبان فارسی از گذشته تا به امروز مرور می کنیم و آخرین ترجمۀ این اثر -1394- به قلم کاوه میرعباسی را از  نظر می گذرانیم.