دانته در کتاب مهمانی گفته است که از هرگونه ترجمه‌ای نفرت دارد (سایرز، ۱۹۴۹)؛ بااین‌حال، مترجمان زیادی کوشیده‌اند که شاه اثر او کمدی الهی را ترجمه کنند. این اثر متنی التقاطی از مسائل مذهبی (مجموعه‌ای از باورهای مذهبی مسیحی)، تمثیلی (اساطیر یونان و روم  باستان)، تاریخی (مجموعهٔ حوادث واقعی عصر دانته) و در نهایت، نقدی جامعه‌شناسانه به زبان شعر است. به عقیدۀ تی. اس. الیوت، آخرین اشعار بهشت در کمدی الهی زیباترین اشعاری است که تاکنون ‌سروده شده است (جیمز، ۲۰۱۳). در نتیجه، رسالت مترجم کمدی الهی خلق اثری است که نشان دهد چنین قضاوتی پُر بیراه نبوده است. در این نوشتار، سیر تاریخی برگردان کمدی الهی دانته را به زبان فارسی از گذشته تا به امروز مرور می‌کنیم و آخرین ترجمۀ این اثر -۱۳۹۴- به قلم کاوه میرعباسی را از  نظر می‌گذرانیم.