مطالعه ادبیات مترجم لذتی است که برخی بیهوده بر آن چهره در هم می کشند. ناب گرایان شاید بر این نکته اصرار ورزند که باید همواره متون ادبی را به زبان اصلی خواند و ما هم می دانیم که این سخن از دید آرمانی، سخنی است بجا. با این همه این توصیه آرمانگرایانه حتی برای خود ناب گرایان هم کاملا تحقق ناپذیر است؛ چرا که هیچ کس در طول زندگی اش نمی تواند تمامی زبانهایی را فرا گیرد که مشتاق خواندن ادبیات آنهاست. هر چقدر هم سرعت زبان آموزی ما زیاد باشد، باز ناگزیر از خواندن ادبیات مترجم هستیم و لذا باید از سر شب کاری که می کنیم آگاهی داشته باشیم؛ یعنی اگر می خواهیم اثری ادبی را به زبان ترجمه بخوانیم، باید بدانیم که چه انتظاری داشته باشیم. این مسأله ای است دشوار که نمی توان در محدوده مقاله ای کوچک به آن پرداخت. آنچه در زیر می آید، در بر دارنده برخی نکات عمده مسأله است. امید است که این نکات برای کسانی که می خواهند برای نخستین بار با ادبیات مترجم ارتباطی آگاهانه برقرار کنند سودمند افتد.