نگاهی به یک ترجمه فراموش شده
- منتشر شده در ۱۵ مهر ۱۳۹۷ |
سی و دومین شماره از مجموعه آثار شادروان «دکتر علی شریعتی» اختصاص به مجموعه مباحثی دارد ذیل عنوان کُلّی «هنر» در ۳۳۱ صفحه؛ «هنر در انتظار موعود»، «مذهب دری است و هنر پنجرهای»، «هنر، گریزی از آنچه هست» «در نقد و ادب»، «نمایشنامه ظلم بر پایه عدل»، «گزیدهای از اشعار» از جمله عمدهترین مباحث این کتاب ۳۳۱ صفحهای است. جالبترین کار دفتر تدوین و تنظیم آثار، گنجاندن پایاننامه دانشگاهی شادروان علی شریعتی در میان همین مجموعه مباحث میباشد که ترجمه کتابی است از «دکتر مُحمّد مِندور» منتقد و ادیب مصری به نام در نقد و ادب. اواخر دهۀ سی هنگامی که شادروان شریعتی دانشجوی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه مشهد بود، بنا به راهنمایی وتوصیۀ استادش مرحوم دکتر علیاکبر مجیدی فیاض مأموریت مییابد این کتاب را به فارسی ترجمه کند. قطعنظر از تأخیری که در انتشار ترجمه پیش میآید، از آنجایی که جامعۀ آن روزگار هنوز وسعتنظر لازم را درحوزۀ نقد ادبی کاملاً بهدست نیاورده بود، ترجمه چندان بااستقبال مواجه نمیشود. اما آنهایی که امروز این کتاب را دیده و به ارزش و اهمیت محتوایی آن از هرنظر وقوف یافتهاند، خوب میدانند ترجمۀ شادروان علی شریعتی به لحاظ نحوۀ نگرش به موضوع و باریکشدن در دریافت معانی چندپهلو و حفظ زیباییهای نثر و تازگی و سادگی آن و الحاق پارهای توضیحات مبسوط و دقیق و ضروری، صرفاً ترجمه نیست، بلکه ترجمۀ آزاد است.
دیدگاهتان را بنویسید