علیرضا خان جان : آقای دکتر خزاعی فر، از گفتگوی شما یا آقای دکتر پاینده لذت بردم و نکته ها اموختم. هر دو خسته نباشید.

سمانه فرهادی : جناب آقایان دکتر پاینده و خزاعی فر عزیز سلام و درود فراوان. گفتگوی خواندنی تان را خواندم و بسیار لذت بردم. به خصوص از ابتدای آن که دربارۀ تفاوت نسل گذشته و حال بود. شاید دلیل دیگر ی که نسل امروز را فاقد فضیلت های گذشتگان می دانیم این باشد که به قول دکتر اسلامی ندوشن گذشته همیشه زیباتر و پسندیده تر از آنچه بوده جلوه می کند. مورد دیگر آنکه، به نظرم مجلۀ مترجم و جناب دکتر خزاعی فر با این مصاحبه نشان داده اند که راه صحیح آموزش ترجمه باید چگونه و توسط چه کسانی صورت پذیرد. پاینده باشید.

عباس اسفرجانی : آفرین بر مترجم که مجالی داد برای مطرح شدن حرف های ناگفته. هم از مصاحبه کننده باید ممنون بود به خاطر این شجاعت که این پرسشها را مطرح کرد و هم از مصاحبه شونده به خاطر پاسخهایش.

مهران : آقای دکتر پاینده عزیز هر آنچه گفته‌اید درست است. برنامهٔ فعلی رشتهٔ مترجمی برای تربیت مترجم تنظیم نشده، بلکه برای دریافت حق‌الزحمه‌ٔ راهنمایی و مشاوره‌ٔ استادان عزیز تنظبم شده است. وگرنه من به عنوان دانشجوی همین رشته دوست دارم همان سئوالی را که شما پرسیده‌اید با صدای رسا از استادان ترجمه بپرسم: استادان گرانقدر، ترجمه‌تان کجاست؟ اگر هم مترجم نیستید و ترجمه نمی‌کنید، دیگر ادعای استادی ترجمه را با کدام پشتوانهٔ علمی مطرح می‌کنید؟

امضا محفوظ : آقای دکتر پاینده، از دفاع جانانه شما از رشته ترجمه متشکرم. شما به دیدگاهی شک آمیز درباره ترجمه اشاره کرده اید. واقعیت این است که در بازنگری رشته های علوم انسانی، رشته مترجمی (هم مترجمی زبان انگلیسی و هم مترجمی زبان فرانسه) یکی از قربانیان همین شک است. مسولان وزارت علوم تصور می کنند ما اعضای هیات علمی گروه های ترجمه با آموزش ترجمه مبادرت به نوعی «خیانت» می‌کنیم، در حالیکه استادان سایر رشته ها که دانشجویانشان را به «تالیف» ترغیب می کنند، همه وطن پرست هستند. شما به خوبی توضیح داده اید که ترجمه یعنی تعامل بین ملت ها و من می خواهم اضافه کنم که اگر رشته ترجمه در دانشگاه ها تضعیف شود، نهایتا همین تعامل تضعیف می شود و کشور ما در جامعه جهانی منزوی می ماند. بار دیگر از این که شجاعانه مسولان وزارت علوم را در پایان مصاحبه تان مورد خطاب قرار دادید و جانانه از ترجمه و رشته ترجمه دفاع کردید از شما سپاسگزاری می کنم. کاش همکاران ما در گروه های ترجمه این رفتار شما را سرلوحه فعالیت هایشان قرار بدهند. امیدوارم عمرتان همچون نامتان پاینده باشد.

سهیلا مرادیان : تقدیم به دکتر پاینده: لب به سخن گشودی و کلامت پرواز کبوتر بود، نسیم جنگل‌های سبز را آوردی و آواز خوش پرندگان خوش‌الوان را. همچو نکونامت پاینده باشی که «مرد نکو نام نمیرد هرگز»، مردگان آنند که نامشان به نیکی نبرند.

فرشید : امیدوارم استادهای ترجمه هم همینقدر با شور و حرارت از ترجمه دفاع کنن. متأسفانه سر کلاس که هی توی دل ما را خالی می کنند.

محسن سلیمانی : مصاحبه دکتر پاینده مثل همیشه پرمحتوا و بسیار خواندنی و آموختنی بود. ار ایشان تشکر می کنم .