یکی از ارکان موفقیت هر نظام آموزشی و یا هر دورهٔ آموزشی، بهره‌گیری از منابع درسی مناسب و اثرگذار است. این امر، مهم‌ترین هدف حوزهٔ تخصصی «تهیه و تدوین مطالب درسی» است. دانشگاه پیام نور ایران، با توجه به وجه مشخصهٔ عملکرد آموزشی خود — که عمدتاً بر بنیاد آموزش از راه دور قرار دارد — دهه‌هاست که درس‌نامه‌های بسیاری را برای رشته‌های تحصیلی مختلف این دانشگاه فراهم کرده است. ازجملهٔ این رشته‌ها، رشته مترجمی زبان انگلیسی است که دانشگاه پیام نور چندین و چند درس‌نامه برای آن تهیه و تدوین کرده است. درس‌نامهٔ ترجمه متون ساده (دکتر رضانیلی پور، ۱۳۷۳، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور) یکی از این درس‌نامه‌هاست که ویراستار علمی آن نیز خانم دکتر فرزانه فرحزاد است. کتاب، دقیقاً سی سال است که در کلاس‌های درس دانشگاه پیام نور و حتی دیگر دانشگاه‌های کشور استفاده می‌شود و تاکنون (۱۴۰۴) بیش از بیست بار بازچاپ شده است. با این اوصاف، به نظر می‌رسد نقد و بررسی چنین درس‌نامه‌ای ضروری به نظر می‌رسد؛ به‌ویژه که طی این همه سال هزاران دانشجو از این کتاب به‌عنوان یک منبع درسی تخصصی برای یادگیری اصول و مبانی ترجمه استفاده کرده و می‌کنند.