… هردو ادیب بزرگ، توماس مان با نثر فاخر خود و هاینریش هاینه با کلام شاعرانه‌اش، آری این هردو از ترجمه‌ای که لودویک تیک نویسنده و شاعر مطرح قرن هجدهم آلمان از دن‌کیشوت کرده است، با ستایش بسیار یاد می‌کنند. توماس مان این ترجمه را ــ که در خاطر داشته باشیم بیش از یکصد و پنجاه سال پیش از او انجام گرفته است! ــ با این عبارات می‌ستاید: «هیچ نمی‌توانم به رسایی بگویم ترجمۀ لودویک تیک، این آلمانی شاداب و بسیار فرهیختۀ دوران کلاسیک‌ ـ رمانتیک، دوران اوج پرسعادت زبان ما، تا چه مایه برایم شوق‌انگیز است. ترجمه‌ای است که به زیباترین شکل در خدمت طنز پرشکوه دن‌کیشوت درآمده است.» و هاینریش هاینه هم تأکید می‌کند: «… آقای تیک در ترجمۀ دن‌کیشوت توفیقی تمام یافته است. هیچ‌کس والایی جنون‌آمیز این نجیب‌زادۀ هوشمند را به‌خوبی جناب تیک درک نکرده و لطایف این شهسوار اهل مانش را چنین هم‌خوان با اصل اسپانیایی آن به آلمانی درنیاورده است.»