پرسشگر پویندۀ کُنهِ معنا؛ تأملی در آرای زنده‌یاد دکتر باقر پرهام؛ در باب ترجمهٔ متون فلسفی به فارسی

در هفتم خرداد۱۴۰۲ فرهنگ کهنسال ایران به سوگ یکی از فرزندان بسیار شایسته و تأثیرگذار خود در عرصهٔ اندیشه و روشنگری نشست. او زنده‌یاد دکتر باقر پرهام بود که از فرسنگ‌های بسیار و در سال‌های نسبتاً طولانی دور از ایران زیست و چشم از جهان و لذت زندگی در ایران فروبست. باقر پرهام در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی و کنشگری‌های سیاسی روزگاری در میدان بود و از سر‌جنبانان آن. دغدغهٔ‌ تحقق آزادی، آگاهی و عدالت داشت، اما چون واقعاً نمی‌دانم طی این طریق، چقدر به راه صواب و خطا رفت و تا چه حد بر اندیشه‌ها و کنش‌های دیروز و امروزش پای ‌فشرد و اصرار در درستی آرای خود داشت یا پذیرای اشتباهاتش بود در این زمینه مطلقاً سخنی نمی‌گویم. در این نوشته از «مترجمی روشنفکر و دانشمند» خواهم نوشت که شیفتۀ زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ ایران بود و در باروری «عقلانیت و اندیشه» در ایران معاصر و غنا بخشیدن به زبان فارسی جایگاهی رفیع داشت و سهم و تلاشش انکارناپذیر است.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *