مترجمان در گفت‌وگو دربارۀ ترجمه گاه از اصطلاحاتی استفاده می‌کنند که معنی‌شان همیشه روشن نیست. ازجملۀ اینها، دو اصطلاح «سبک» و «لحن» است. پیش‌تر سبک را تعریف کردیم (مترجم، شماره‌های ۶۳، ۶۴ و ۶۵). در این شماره به تعریف «لحن» می‌پردازیم. بنا بر این تعریف، لحن، برخلاف سبک، حامل معنی است و در سه سطح (سطح جمله، سطح فرازی از متن و سطح کل متن) می‌توان به کلام لحن داد. پس از تعریف متن و ذکر مثال‌های متعدد، نشان می‌دهیم که مترجم چگونه می‌تواند لحن را «ترجمه» کند. پس از آن به تفاوت میان لحن و سبک اشاره کرده و در پایان یادی می‌کنیم از مقالهٔ مرحوم کریم امامی دربارهٔ لحن که قدیمی‌ترین و احتمالاً تنها مقالهٔ فارسی دربارهٔ لحن در ترجمه است.