پس از مدت‌ها فرصت مطالعه‌ای از سر فراغت دست داده بود: ترجمۀ انگلیسیِ رمانی سوئدی با نامِ A Man Called Ove که قرار بود به‌قول انگلیسی‌ها fast-read باشد، مخصوصاً که فردریک بکمنِ نویسندۀ کتاب از میانه‌های ماجرا پای یک خانوادۀ ایرانی را هم به داستان باز کرده بود و، اغلب، خارجی حرف‌زدن خارجی‌ها آسان‌فهم‌تر است. به‌واقع چنین نیز بود. ولی آسان‌فهم بودن یک چیز است و آسان‌ به لباس ترجمه درآمدن چیزی دیگر؛ کافی بود خود را اندکی جای مترجم فارسی گذاشت و با عینکِ ترجمه کتاب را خواند و دید که ترجمۀ بعضی از همان جملات سادۀ شخصیت‌های در اصل فارسی‌زبان، واقعاً به این سادگی‌ها فارسی نمی‌شود.