سروانتس بخشِ اول ‌دن‌کیشوت را در ۱۶۰۵ و بخش دوم را ده سال بعد در ۱۶۱۵م نوشت. این تاریخ‌ها مقارن است با سلطنت شاه‌عباس صفوی، بااین‌حال بیش از ۲۰۰ سال طول می‌کشد تا ‌دن‌کیشوت به ایران برسد و سرانجام در دوران سلطنت پنجاه‌سالۀ ناصرالدین‌شاه است که رَدِّپای آن در دربار قاجار دیده می‌شود. این داسـتان را همان‌طور که نخسـتین رمان جـهان مـی‌دانند می‌شود از نخستین رمان‌های ترجمه‌شده به فارسی هم به حساب آورد چراکه براساس اسناد موجود پیش‌از ترجمۀ سه تفنگ‌دار (۱۳۰۶ق)، کُنت مونت کریستو (۱۳۰۹ق) یا رابینسون کروزوئه (۱۳۱۱ق) ترجمه شده است. در فهرست کتابخانۀ اندرونی ناصرالدین‌شاه (آمده در کشف‌الکتاب به تنظیم علی لسان‌الدوله)، کتاب نمرۀ ۱۸۴ با عنوان «کیشوت لامانجی» به ثبت رسیده که نشان می‌دهد این کتاب توسط خودِ شاه یا در حضور او خوانده می‌شده است.