گفت‌وگو با احد علیقلیان، دربارهٔ بازترجمهٔ آثار کلاسیک ادبی

خزاعی‌فر: آقای علیقلیان، قبل‌از آغاز گفت‌وگو کمی دربارۀ سوابق تحصیلی و حرفه‌ای‌تان بگویید. شما از پُرکارترین مترجمان ادبی هستید ولی سَروصدای زیادی در رسانه‌های اجتماعی یا مطبوعات راه نینداخته‌اید. این مطلب تاجایی‌که می‌دانم به خُلق‌وخوی متواضع و انزواطلب شما برمی‌گردد. بفرمایید کجا به دنیا آمده‌اید و کجا تحصیل کرده‌اید و انگلیسی را کجا یاد گرفته‌اید؟ و چطور شد که به ترجمه روی آوردید؟ می‌دانم که منحصراً از راه ترجمه و بیشتر ترجمهٔ ادبی امرارمعاش می‌کنید. در این‌ صورت بفرمایید از اینکه انتخاب کرده‌اید که مترجم حرفه‌ای ادبیات باشید راضی هستید یا پشیمانید؟ کتاب‌هایی که در اوقات فراغت می‌خوانید در چه زمینه‌ای هستند؟

علیقلیان: نزول اجلال من به این عالم خاکی در روز ۲۵ دی‌ماه ۱۳۳۸ بود؛ روز و شبش را نمی‌دانم ولی تاریخش همان است که در شناسنامه‌ام ثبت شده. در خانوادۀ کارگری زحمتکش به دنیا آمدم، در محله‌ای در جنوب تهران (کمی شبیه فصل اول دیوید‌ کاپرفیلد شد، با این فرق که دیوید‌ کاپرفیلد از پیش‌از تولدش هم خاطراتی را به یاد می‌آورد اما من از قبل‌از پنج‌سالگی کوچک‌ترین خاطره‌ای در یادم نمانده).


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *