ارنست همینگوی داستان کوتاه برف‌‌های کلیمانجارو را در ۱۹۳۶ میلادی (۱۳۱۵ خورشیدی) نوشت و با همین داستان بود که خوانندگان فارسی‌‌زبان او را شناختند. این داستان نخستین‌‌ بار با «ترجمه و تلخیصِ» شجاع‌الدین شفا در مجلۀ اطلاعات ماهانه (ش۶، شهریور ۱۳۲۷) چاپ شد. شفا که هر ماه داستانی را معمولاً از نویسندگان اروپایی برای مجله انتخاب و ترجمه می‌‌کرد، این بار در مقدمۀ کوتاهی به خوانندگان تذکر داد:

«این داستان را می‌‌توان نمایندۀ طرز جدید داستان‌نویسی در آمریکا دانست که به‌کلی با سبک داستان‌نویسی گذشتۀ اروپایی که نمونه‌های آن در شماره‌های گذشته نقل شده فرق دارد و ازروی آن به‌خوبی روش رئالیست، خشن، تلخ و قویِ همینگوی و سایر نویسندگان مکتب جدید ادبی آمریکا معلوم می‌‌شود».