فرازهایی از تاریخ ترجمه در ایران (۳)؛ افسانه؛ سرآغاز ترجمۀ داستان کوتاه در ایران
- منتشر شده در 7 می 2021 |
چون لازم بود که درخصوص نوولنویسی برای شما قدری صحبت کنم این کاغذ را بهانه قرار میدهم. کتابچههایی را که خانم با این کاغذ با خودشان برای شما به شاهرود خواهند آورد در زبان فارسی عجالتاً بهترین محک و نمونه بهجهت مشق این قبیل چیزنویسیهای صنعتی است. باقیبراین، این کتابچهها جداجدا به اسم افسانه توسط یکی از کتابخانههای معروف طهران چاپ میشده است. در حقیقت اختلاطی از افسانه و حکایت و نوول است. جز اینکه بدون استثناء به همه اسم افسانه داده است… شما البته از میان آنها ترجمهها را در نظر خواهید گرفت نه چیزهایی را که اثر طبع سرشار همشهریها هستند. ولی بعضی موضوعات به قلم همان همشهریها منجمله به قلم سعید نفیسی در میان آنها خواهید یافت که مستثنی و قابل خواندناند و ازحیث صنعت جانشین بعضی از آثار اروپایی. بلکه از مقداری از آثار اروپایی که مربوط به قرن ۱۹ و ۱۸ الی به پایینتر است بهتر. یعنی جدیدتر.
«نیما یوشیج، از نامه به خواهرش ناکتا، چهارم تیرماه ۱۳۱۲»
دیدگاهتان را بنویسید