دو نظر شگفت درباره ترجمه
مرکز نشر دانشگاهی با همکاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی، همایشی برگزار کرده بود با عنوان همایش استاندارد سازی اصطلاحات پدیدآورندگی (4خرداد ۱۳۸۵) هدف همایش این بود که مفاهیمی چون تألیف، ترجمه، تصنیف. گرداوری، تدوین، به کوشش و یکی دو اصطلاح دیگر را تعریف کند. در بحث از تالیف. یکی از حاضران نظر جانبی داشت. می گفت هیچکس نباید مستقیم به تألیف بپردازد. معتقد بود که دست کم یکی دو منبع از منابع هر تأليف باید کار خود مؤلف باشد. حال باید دید که چگونه می توان از این دور باطل خارج شد: برای مؤلف شدن باید قبلا یکی دو تالیف داشت! تناقض جالبی ست. اما این تناقض خیلی زود برای حاضران در آن جلسه بر طرف شد. و توضیح داد کسی که می خواهد به تألیف بپردازد باید ابتدا یکی دو مقاله یا کتاب در آن زمینه ترجمه و منتشر کند. به طوری که اگر خواست در آن زمینه کتاب بنویسد بتواند آنها را جزو منابع تائیف خود بیاورد