کتاب یک گفت‌وگو را نشر کارنامه در سال ۱۳۷۶ در ۲۱۹ صفحه منتشر کرده است. این گفت‌وگو در سال ۷۳ در چند جلسه میان ناصر حریری و نجف دریابندری صورت گرفته و روی نوار ضبط شده است. نوار به دست حریری روی کاغذ آمده و به دست دریابندری بازنویسی شده است. این گفت‌وگو که شوخ‌طبعی دریابندری خواندنی‌ترش می‌کند، بیانگر علایق گوناگون دریابندری و احاطهٔ او بر موضوع‌های مختلف ادبی و هنری است. موضوع‌هایی که در این گفت‌وگو به بحث کشیده شده از این قرارند: تعریف ترجمه، هنر یا فن؟، راز دُن کیشوت، درس‌های ترجمه، مرتضی کیوان، بازگشت به داستان، ترجمه‌های مکرر، نام نسترن، نقد ترجمه، زبان ترجمهٔ آثار کهن، انجمن ترجمه، ذبیح‌الله منصوری، ویرایش، فعالیت شعری، شعر و نثر، نیما یوشیج، بوف کور، رمان و رمانس، هنر تألیف، حس تناسب، صورت و معنی و کیچ. در اینجا گزیده‌ای از حرف‌های دریابندری را که دربارهٔ ترجمه است نقل می‌کنیم.