از مدتی پیش در این فکر بودم که یکی دو کارگاه را به مقولهٔ ترجمهٔ شعر اختصاص دهم. ولی دستم پیش نمی‌رفت چون خودم را در برگردان شعر صاحب‌نظر نمی‌شناسم. کل تجربهٔ من در این مقوله، به‌جز دست‌گرمی‌های دوران جوانی، به ترجمهٔ چند شعر بلند و کوتاه از سرایندگان معاصر چون فروغ فرخزاد و سهراب سپهری به انگلیسی محدود می‌شود، و البته ترجمهٔ جسورانهٔ ۷۲ رباعی خیام به همان زبان. ولی در کار ترجمه، ترجمهٔ شعر مقولهٔ مهم و جذابی است و در کارگاه‌های آموزشی نیز خواستاران فراوان دارد. بسیاری از مترجمان جوان اولین تجربه‌های خود را در برگرداندن سروده‌های شاعران کسب می‌کنند و حتماً لازم است که به مصداق «که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها» چیزهایی در باب دشواری‌های کار به آنان گفته شود.