آقای حبیبی با تشکر از فرصتی که در اختیار فصلنامه ی مترجم قرار دادید لطفا برای آشنایی بیشتر خوانندگان از خودتان بگویید.
از خودم چیز گفتنی زیاد ندارم. نزدیک هفتاد سالم است. در تهران به دنیا آمده ام، در ایران و آلمان درس خوانده ام. کارمند وزارت پست و تلگراف و تلفن بوده ام و بعد از بازنشستگی، چون مهندس بودم و در کار ترجمه هم تجربه ای داشتم چند سال در انتشارات دانشگاه صنعتی ویراستار بودم. قبل از انقلاب با همسرم، ایران زندیه، و دو فرزندمان به آمریکا رفتیم و بعد از دو سال در راه بازگشت به ایران به قصد توقفی کوتاه در فرانسه ماندیم و این توقف کوتاه تا امروز طول کشیده است. امیدوارم که اسباب کار فراهم شود و به ایران برگردیم. در این مدت بیکار نبوده ام و کتاب هایی ترجمه کرده ام که چند تایی از آنها را بایگانی کرده ام زیرا مترجمان دیگری قبلا آنها را ترجمه و منتشر کرده بودند