• آقای حبیبی با تشکر از فرصتی که در اختیار فصلنامهٔ مترجم قرار دادید لطفاً برای آشنایی بیشتر خوانندگان از خودتان بگویید.

از خودم چیز گفتنی زیاد ندارم. نزدیک هفتاد سالم است. در تهران به دنیا آمده‌ام، در ایران و آلمان درس خوانده‌ام. کارمند وزارت پست و تلگراف و تلفن بوده‌ام و بعداز بازنشستگی، چون مهندس بودم و در کار ترجمه هم تجربه‌ای داشتم چند سال در انتشارات دانشگاه صنعتی ویراستار بودم. قبل‌از انقلاب با همسرم، ایران زندیه، و دو فرزندمان به آمریکا رفتیم و بعداز دو سال در راه بازگشت به ایران به‌قصد توقفی کوتاه در فرانسه ماندیم و این توقف کوتاه تا امروز طول کشیده است. امیدوارم که اسباب کار فراهم شود و به ایران برگردیم. در این مدت بیکار نبوده‌ام و کتاب‌هایی ترجمه کرده‌ام که چندتایی از آن‌ها را بایگانی کرده‌ام زیرا مترجمان دیگری قبلاً آن‌ها را ترجمه و منتشر کرده بودند.