مقدمه: در ابتدا لازم به یادآوری است که درخصوص نظریهٔ ترجمه دو دیدگاه کاملاً متفاوت وجود دارد: برخی نظیر نایدا و تابر (۱۹۸۲) و مِی سن (۱۹۸۲) معتقدند که نظریهٔ ترجمه باید نظریه‌ای واحد و در عین حال عام و فراگیر باشد که از آن بتوان حسب مورد در حل مشکلات ترجمه مثل ترجمهٔ عنوان یا استعاره کمک گرفت، حال‌آنکه اخیراً برخی دیگر نظیر مارک تِرنِر (۱۹۸۷ و ۱۹۹۱)، لیکاف و جانسون (۱۹۸۰) و یا لیکاف (۱۹۹۲) بر آنند که ترجمهٔ استعاره نظریهٔ خاص خود را می‌طلبد و به‌طور کلی باید برای هر جنبه از ترجمه، نظریه‌ای خاص وضع کرد. این مقاله براساس چنین نگرشی نگاشته شده است.