دربارهٔ تعادل در ترجمه، ازجمله ترجمهٔ ادبی، سخنان زیادی در جهان، و اندکی در ایران، گفته شده است. نظر غالب در ایران آن است که ترجمه باید به اصل خود وفادار باشد. این نظر فی‌نفسه اشکالی ندارد. اما مسئله بر سر خود کلمهٔ «وفاداری» است.
بسیاری از کسانی که در ایران دربارهٔ ترجمه حرف زده‌اند وفاداری را هرچه نزدیک بودن به اصل می‌دانند و برخی این اصالت را تا حد ترجمهٔ لفظ‌به‌لفظ پیش برده‌اند.
یکی از کسانی که در جهت تعدیل این نظر کوشیده و در نوشته‌های خود، هرجا که امکانش بوده، برداشت دیگری از تعادل مطرح کرده خزاعی‌فر، ترجمه‌شناس جوان و کوشاست. یکی از این موارد، مقالهٔ «تعادل در ترجمهٔ ادبی» ایشان است که در نخستین همایش ترجمهٔ ادبی در ایران (مشهد، بهمن ۷۸) قرائت و در مجلهٔ مترجم (شمارهٔ ۳۳، پاییز و زمستان ۱۳۷۹) چاپ شده است.