چکیده
نظریه های جدید روانشناسی از دیر باز در علوم گوناگون از قبیل ادبیات، زبان شناسی و فلسفه کاربرد پیدا کرده است. روان شناسی در زمینه ترجمه نیز می تواند کاربرد بسیار داشته باشد. ترجمه که فعالیتی چندبعدی است، در پرتو زبان شناسی، ادبیات، فلسفه و روان شناسی قابل تحلیل است. روان شناسی می تواند برخی از بحث انگیز ترین جنبه های ترجمه را روشن کند. هدف این مقاله ارائه تحلیلی از فرایندهای روانی – زبانی چندلایه ای دخیل در عمل ترجمه به طور خاص و عمل نوشتن خلاق بطور عام می باشد. نویسنده برای تحلیل ترجمه از دیدگاه روانشناسی نخست برخی مفاهیم بنیادی روان شناسی جدید را که به نحوی با هدف مقاله مرتبط می باشند معرفی می کند. نظریاتی مانند تشکیل کهن الگوها و نهادها در روان و ظهور آنها در خواب به صورت ترجمه آنها در قالب تصاویر، برخی جنبه های ترجمه را روشن خواهد کرد. نویسنده سپس به توضیح روشهایی می پردازد، از جمله استعاره و مجاز، که به صورت ناخودآگاه برای تحلیل داده ها در مغز به کار می روند و آنها را با آنچه که در ذهن مترجم در اثنای رمزسازی و رمزگشایی متن اصلی و متن ترجمه رخ می دهد مقایسه می کند. در پایان نویسنده با نگاهی به آرای برخی روان شناسان زبان از جمله لاكان، کریستوا و بودریارد در این زمینه، می کوشد فرایند پیچیده ترجمه را تا حدی روشن کند